Daar rijd ik dan door Hengelo.
Mijn blik valt op een kapsalon.
Beatrix Haarsalon, binnen zonder afspraak.
Ik heb ineens te weinig hersencapaciteit om dit te kunnen begrijpen. Wie in godensnaam noemt zijn kapsalon naar Beatrix.
Wie bedenkt dat dit klanten zal trekken.
Hoe is die brainstorm sessie verlopen.
Beatrix onze vorstin met haar zacht uitgedrukt merkwaardige kapsel.
Zij heeft al minstens 45 jaar dezelfde coupe.Ik denk zelf dat het een houten blok is die zij ’s avonds afzet en op haar nachtkastje legt.
In dat kapsel zit dan weer een laatje.
Waarin zij van alles kan bewaren.
Haar rijbewijs een portemonnee, sleutels, tampons en een kammetje, nee Tiek natuurlijk geen kammetje, maar wel lak.
Beatrix Haarsalon is zoiets als: Slijterij Hazes , of F.Bauer uw logopedist.
Dan stap ik een winkel binnen.
Een man steekt zijn linker arm uit.
Als een padvinder begroet ik met links.
Rechts ontbreekt.
Ik zie hoe hij handig, met één arm alle voorkomende werkzaamheden doet.
Ooit had ik een klant met aan één hand geen enkele vinger meer.
Zijn zaagmachine was iets te enthousiast geweest.
Zoals hij zelf vertelde ging hij fist-fuckend het leven door.
“Ik bewonder u om uw handigheid ”zeg ik zonder over de zin na te denken.
“Hij pakt elke DHZ-klus aan” zegt zijn vrouw vol trots.
“Nee ik niet, ik heb twee linkerhanden” blunder ik.
“Daar ben ik best jaloers op” zegt de man zonder arm.
Tiek