Het is al weer een tijd geleden dat studenten geen O.V jaarkaart hebben.
Iedere vrijdag was het vaste prik, ’s middags stonden duizenden
lifters smachtend naar je te kijken, of ze mee mochten.
Vaak stopte ik. Je kreeg dan een vage, ruftige student die in het weekend naar zijn
ouders ging voor de vuile was en hopelijk ook om zichzelf te wassen.
Mooie verhalen en nog mooiere figuren. In die periode was ik aardig
op de hoogte van de verschillende studie richtingen.
Wat dacht je van linguïstische economie of figuratieve video aan de Kunst Academie.
Hoe warriger de studie hoe warriger de student.
Soms viel er één in slaap, midden op de
snelweg riep ik dan “je bent er” gehaast stapte dan zo’n warhoofd uit 50 kilometer voorbij zijn ouderlijk huis.
Daar stond ze ineens, zomaar vandaag. Een liftster
Onder het motto “een nymfomaan laat je niet staan “, stopte Tiek.
Ze was mooi, studentikoos, alternatief, stoer, onafhankelijk
en 1,84 meter lang, kortom, Tiek’s type.
Gauw zette ik Nick Cave op om indruk te maken.
Ze vroeg “wat doe je voor je werk ?“. ”Ach ik doe wat industriële zaken”.
Ik blufte me aardig door het gesprek.
Zij was studente psychologie, derde jaars. Ook dat nog.
Ik vertelde natuurlijk dat dit één van de boeiendste studie’s is en etaleerde mijn cognitieve vaardigheden.
Het klikte als laminaat tussen ons.
Ik vroeg: “Wat wordt je specialisatie”. Ze zei: “ ik wil graag sexuologe worden”, oeps !
Nick Cave zong: “into my arms “ ik stopte en zij kuste me (v)innig op de mond.
De vonken vlogen als vuurstenen door de ruimte.
Zoveel passie in mijn Passat. Ze rook naar Zwitsal baby shampoo. Onze handen ontdekten en streelden.
Opeens keek ik opzij in een bebaard gezicht van een vrachtwagen chauffeur.
”ga als de bliksem opzij, jij met je homopak”. Zei de geblokte chauffeur .
Ik blokkeerde een inrit van een zandweg.
Met de rimpels van het kussen in mijn gezicht, reed ik, niet helemaal uitgeslapen, naar mijn volgende afspraak.
Tiek