Op de weg Weerselo Oldenzaal was het vandaag file rijden.
Er valt een kerstboom uit de auto van mijn voorganger.
Een man stapt uit met een jurk en een befje, het is inderdaad een voorganger.
Tiek in goeden doen had zijn (semi) grappige opmerking al paraat gehad.
Maar bij deze koddige situatie liep zelfs mijn werkgeheugen traag.
Wat moet een man in Maart met een kerstboom in zijn achterbak.
Maar wat nog veel vreemder is, wat moet een man tussen Weerselo en Oldenzaal.
De vraag stellen is hem beantwoorden,ik was op weg naar een klant.
Even later drink ik koffie. Gezeten met zijn vieren aan een tafel.
Het gesprek gaat over kapotte horloges.
De kwaliteit is toch niet meer zo als vroeger is zo ongeveer de stelling.
Subtiel laverend meng ik me in het gesprek. Horlogemerken rollen over tafel.
Grappend roep ik: Timex, Rolex, Durex dat zijn nog eens goede merken.
“Nee hoor” zegt mijn klant niets vermoedend, ”die gaan ook snel kapot”
Dan zie ik zijn vrouw lopen. ”Hoelang is ze al zwanger” vraag ik.
Ik kijk op mijn Kronotex en besluit weer eens te gaan.
Tiek.