Het is een mooie dag om in het bos te lopen.
Ik loop er graag. Vroeger wandelde ik over platgetrapte paadjes.
Hier kwam ik veel mensen tegen. Af en toe plukte ik een besje of een bloem.
Ik liep altijd keurig op de paden en zag overal die lekkere besjes.
Ik was er wel achter dat je snel misselijk kon worden wanneer je teveel dezelfde besjes eet.
Soms spreek ik iemand aan en vraag wat hij van het bos vind.
“Ik vind alles mooi” krijg ik dan als antwoord..” ben je wel eens verder het bos in geweest ?” vraag ik dan.
“Nee waarom zou ik het is hier al zo mooi” .
Al gauw was ik de paadjes zat Ik sloeg willekeurig rechts af. Ik moest me bukken om verder in het bos te komen.
Het is hier veel mooier. Niets platgetrapt ! Ik liep verder en verder. Ik zag bijna niemand meer.
Hier waren de vruchten bijzonder. Eerst smaakten ze zuur, maar naarmate je langer zuigt komt de smaaksensatie.
Ik nam wel eens wat vruchten mee. Maar iedereen spuwde ze uit zodra ze het zuur proefden.
Ik kom steeds vaker en dieper in het bos.
Ontdek de prachtigste plekjes Ik moet er veel voor doen. Soms kom ik niet verder, soms loop ik schrammen op. Maar altijd kom ik ergens diep in het bos iets schitterends tegen. Een enkele keer ontmoet ik iemand.
We wisselen plekken uit.
Aan iedereen vertel ik vol vuur en passie hoe mooi het bos is.
“Ja dat weten we toch” is meestal het antwoord.
Laatst nam ik iemand mee. Hand in hand liepen we door het prachtige bos.
Bangig zei zij ” laten we maar op de paden blijven” ” anders verdwalen we nog”
Het zit in de mens denk ik. Veiligheid en vertrouwen voorop.
Nieuw is al gauw eng. Andres al gauw vreemd.
Maak van je leven geen platgetrapt pad.
Ontdek !!
Tiek